ausfallen czasownik fällt aus, fiel aus, ist ausgefallen wypadać, nie odbywać się, tech. psuć się, wysiadać, nie działać, pot. robić wrażenie; etwas ausfallen lassen rezygnować z czegoś |
herausfallen czasownik fällt heraus, fiel heraus, ist herausgefallen wypadać aus etwas (DAT) z czegoś; die Äpfel sind aus dem Korb herausgefallen jabłka wypadły z kosza; aus einer Statistik herausfallen wypadać ze statystyki; aus dem üblichen Rahmen herausfallen odbiegać od normy |
Zahn der (PL die Zähne) ząb; jemandem einen Zahn ziehen wyrywać komuś ząb; Auge um Auge, Zahn um Zahn oko za oko, ząb za ząb; bleibende Zähne zęby stałe; ein Zahn fällt mir aus ząb mi wypada; mein Zahn ist ausgefallen ząb mi wypadł; die dritten Zähne sztuczna szczęka |
Zaproponuj hasło | Podgląd propozycji | Oceń Słownik | Quiz - rodzajniki | Odmiana czasowników | Polityka prywatności i zasady korzystania